انتقاد هانیه توسلی به سانسورهای زخم کاری + عکس
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۹۸۲۵۳
هانیه توسلی در ویدئویی از یک مصاحبه که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، درباره داستان سریال زخم کاری گفته است "این سریال درباره طمع است."
او در این باره گفته است "طمع چیزی است که ما امروز در زندگی همه‌مان در جامعه و در کل دنیا می‌بینیم، مصرف‌گرایی دیگر ته ندارد. دیدید قدیمی‌ها می‌گویند که قدیم‌ها چقدر بهتر بود، به دلیل اینکه طمع این‌قدر حاکم بر روح و روان ما نبود، شبکه‌های اجتماعی و اطلاعات زیاد باعث شده است که بشر هِی بیشتر و بیشتر بخواهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مصاحبه تصویری هانیه توسلی پس از آن است که سریال زخم‌کاری در طول هفت قسمتی که تاکنون پخش شده است دچار حاشیه‌هایی شد که یکی از آنها مربوط به "سانسورهای اعمالی سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر (ساترا)" و دیگری مربوط به "شکایت وزارت ارشاد از این سریال به علت شدت مصرف سیگار و مواد مخدر" در آن است.
توسلی به عنوان اولین معترض، عکس سکانس سانسور شده قسمت ششم را منتشر و پس از او محمدحسین مهدویان کارگردان این سریال نیز با انتشار یادداشتی به صورت ضمنی تهدید کرد که جلوی پخش قسمت هفتم را خواهد گرفت و این تهدید را در موعد مقرر پخش این قسمت عملی کرد.
پس از آن علی سعد معاون کاربران و تنطیم‌گری اجتماعی ساترا نیز در واکنش به این رفتار کارگردان و برخی از عوامل سریال زخم کاری در توئیتی نوشت: مبنای جنجال پیاپی، به عنوان یک "تکنیک بازاریابی" را برای زیست بوم رسانه‌های صوت و تصویری کشور، مضرّ می‌دانیم.
بسیاری معتقدند که حاشیه‌آفرینی درباره فیلم‌های سینمایی و سریال‌های نمایش خانگی با هدف جذب مخاطب بیشتر و در نهایت کسب درآمد افزون‌تر از فروش این محصولات صورت می‌گیرد.
معاون ساترا در توئیت خود همچنین نوشته بود که طرح عمومی نکات محتوایی اصلاح شده را در رسانه‌ها نقض غرض دانسته و به نوعی "ترویج" آنها می‌دانیم.
اما در مقابل، هانیه توسلی به عنوان یکی از معترضان به سانسورهای فیلم "زخم‌کاری" در فیلمی که پس از اظهارات علی سعد منتشر کرده است، می‌گوید: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که مردم همه‌چیز را می‌دانند و می‌بینند، حتی در فیلم‌ّهایی که خودشان در اینستاگرام منتشر می‌کنند خشونت یک قمه‌کشی را نشان می‌دهند، "ما با مشکلات وحشتناکی درگیریم و فکر نمی‌کنم سانسور راه حل ترویج خشونت و یا هر چیز دیگری باشد."
او در این باره افزوده است: چیزی که ما اجازه داریم در سریال‌هایمان نشان دهیم یک‌صدم چیزی است که در جامعه می‌بینیم، در صورتی که هر چه آدم به واقعیت نزدیک‌تر شود می‌تواند کاربرد و اثر بهتری داشته باشد، چون "ما الان داریم راجع به آدم‌هایی قصه‌ای تعریف می‌کنیم که همه آنها به لحاظ اخلاقی مشکلاتی دارند و حالا باید ببینیم که تبعات آن چه می‌شود."
پس از کش و قوس ۱۰ روزه بر سر سانسورهای اعمال شده در سریال زخم‌کاری و برگزاری جلسه‌ای در ساترا با حضور علی‌اصغر پورمحمدی رئیس شورای محتوایی ساترا، این سازمان طی توئیتی رسمی اعلام کرد "با توجه به اعمال اصلاحات قسمت هفتم سریال "زخم کاری" توسط پلتفرم، پخش آن از امشب دوشنبه ۲۸ تیرماه بلامانع است."
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: هانیه توسلی سریال زخم کاری هانیه توسلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۹۸۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقدی بر سریال افعی تهران ساخته سامان مقدم/ به جای سرکوب معلول باید علت‌ها واکاوی شوند
با توجه به کم حوصله شدنم سعی می‌کنم سریالها مخصوصا آثار نمایش خانگی را بعد از پایان هر فصلشان شروع به دیدن کنم و سریال «افعی تهران» ساخته سامان مقدم را بر اساس همین دیدگاه هنوز ندیده بودم تا چند روز گذشته که خبر اعلام جرم علیه عوامل این سریال به دلیل اهانت به جامعه معلمان رسانه‌ای شد و کنجکاو شدم تا آن را قبل از اتمام فصلش ببینم.
قسمت اول که تمام شد احساس کردم حرفی برای گفتن دارد روی فیلمنامه و سوژه داستان با وسواس بیشتری تمرکز کردم و در فیلمنامه و ساختار آن به لحاظ گره داستانی و شخصیت‌پردازی برخلاف فیلم‌ها و سریال‌هایی که در سینما و تلویزیون باب شده تفاوت اساسی دیدم. این که فیلمنامه با توجه به پی‌رنگ اصلی که برایش تعریف شده آنقدر محکم هست که خرده داستان‌هایی که در طول اثر می‌بینیم در خدمت آن قرار دارند و هیچ سکته‌ای در روند کار ایجاد نمی‌کنند. نکته دیگر، شخصیت پردازی در فیلمنامه این سریال است که کاراکترها را در این مسیر همراه قصه کرده و به قوام و دوام آن کمک شایانی می‌کند. تا جایی که بیراه نیست اگر بگویم بر خلاف اکثر فیلم‌ها و سریالها که کنش‌ها و گره‌های داستانی بر اساس اتفاق‌های تحمیلی نویسنده رخ می‌دهد در «افعی تهران» شخصیت پردازی بگونه‌ای است که اتفاقات بر اساس زیسته کارکترها در خانواده و جامعه و همچنین با نگاهی روانشناسانه و جامعه شناختی پیش می‌رود. گره‌هایی که برای خیلی از مخاطبان ملموس است و موجبات همزاد پنداری را در آنان بر می‌انگیزد و برای برخی که با مشکلات تولید یک اثر نمایشی آشنا نیستند تصویر درستی از روند ساخت در این روزهای پر چالش در عالم سینما و تلویزیون ارائه می‌دهد. البته که در طول این سریال می‌بینیم سازندگان خیلی ظریف و اما محتاطانه با این معضلات برخورد می‌کنند و داستان به گونه‌ای پیش می‌رود که سیاست سانسور توسط برخی نهادها و از طرفی پافشاری سازنده اثر برای حفظ اصل فیلمنامه‌اش و ناراحتی او از اختلالی که در قصه و هدفش از به تصویر کشیدن جنایت به وجود می‌آید منطقی هستند و هر دو طیف بر اساس وظیفه و دغدغه‌ای که دارند درست عمل می‌کنند که به نظرم این کشمکش بر جذابیت این سریال افزوده است. به تصور من سریال خوش ساخت است و بازیگران به خوبی از عهده نقش خود بر آمده‌اند بخصوص پیمان معادی که به دلیل نگارش فیلمنامه «افعی تهران» روی سوژه و کارکتر اشراف کامل دارد و مسلط‌تر جلوی دوربین ظاهر شده است و در حفظ و تداوم حس شخصیت روشنفکری که از محیط اطرافش پر از خشم است و پریشانی ذهنی دارد به خوبی عمل می‌کند. در طول سریال تدبیر کارگردان و تدوینگر در فلاشبک‌هایی که ذهن شخصیت بیانی را به هم می‌ریزد کلیدواژه‌ای است که به انتقال حس در کلیت داستان کمک می‌کند و اتفاقا همین فلاشبک‌ها هستند که مخاطب را در درک بهتر چرایی رفتارهای بیانی که به مرور در حال تحول است کمک می‌کنند و توهین او به معلمش در سکانسی که او را از ماشین بیرون می‌اندازد قابل فهم می‌شود. چرا که شخصیت او در طول کودکی و نوجوانی در خانواده و همچنین مدرسه شکل گرفته است. او هنوز کتک‌هایی که خورده و بی‌مهری‌هایی که دیده را نتوانسته فراموش کند و با آن کنار نیامده است. او هنوز در قسمت هشتم و سکانس مورد بحث به تحول شخصیتی نرسیده و نمی‌تواند معنای جمله لذتی که از بخشیدن می‌تواند بدست می‌آورد را نسبت به انتقام درک کند. با توجه به تعریفی که از شخصیت بیانی در طول 8 قسمت شده اگر رفتاری غیر از این به تصویر کشیده می‌شد حتما سکته‌ای در روند کار و دو گانگی در شخصیت او ایجاد می‌کرد و باید بدانیم که او فقط از معلمی که کتکش می‌زده متنفر است نه از جامعه معلمان. کما اینکه در قسمت دهم این سریال شاهد هستیم وقتی بیانی در رستوران نشسته و خانمی بابت سر و صدای ایجاد شده بابت جشن تولدش از او عذرخواهی می‌کند، بیانی تولد او را تبریک گفته و ادامه می‌دهد «خوش باشید». این رفتار باعث تعجب همراهش می‌شود و می‌پرسد «چون شناختت برات حل شد؟» و بیانی در جواب می‌گوید « نه، چون شعور معذرت خواهی داشت.» پس او که زخم خورده دوران گذشته و حتی در بعضی موارد زمان حال است از معلمی که تنبیه را از اساس انکار می‌کند، انتظار عذرخواهی دارد تا آبی ریخته شود بر آتش خشمش. به نظرم این رفتار را مشاوران تربیتی مدارس می‌توانند تحلیل کنند که یک دانش آموز چگونه و چرا از خانواده و شاید معلمش دچار خشم شده و پرخاشگر می‌شود. بخصوص که این درد در ذهن او کهنه شده و مانند دملی چرکین در رفتارش مشاهده می‌شود. فراموش نکنیم که او هنوز تحت درمان است و در دیالوگی تاکید دارد که از همه دنیا بدش می‌آید و از خودش کمتر. او حتی از خودش هم بدش می‌آید پس تصور نگارنده این است به جای آن که به دنبال تقبیح رفتار یک شخص باشیم و معلول را سرکوب کنیم باید علت‌ها واکاوی شود که به نظرم فیلمنامه «افعی تهران» بر اساس وظیفه ذاتی یک اثر نمایشی تلنگری می‌زند و دقیقا درگیرهمین موضوع و مطرح کردن علت و معلول است و این کارشناسان روانشناس و جامعه‌شناس هستند که باید در این باره اظهار نظر بهتری ارائه و علت‌ها را موشکافی کنند و در جهت فرهنگسازی رفتار درست در جامعه و خانواده کوشا باشند. *منتقد سینماوتلویزیون ۵۷۵۷ برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904427
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد